Op weg naar Richmond

Maandag  1 januari 2018,

Vandaag jarig, maar heb daar niet het gevoel bij dan wanneer ik thuis was geweest. Dus voor ons is het vandaag gewoon een reisdag naar onze volgende stop in Richmond vlakbij de Marlborough Sound en het Abel Tasman park. Richmond ligt vlakbij Nelson een wat grotere plaats. Ik zal het standaard ritueel van de ochtend van een reisdag maar weglaten. Vanaf Cape Foulwind is het  ongeveer 3 uur rijden, weer over de enige weg naar het noorden de SH 6. We hebben ‘s morgens afscheid genomen van Julie en Ian,  zij gaan morgen terug naar Christchurch. Om 0930 uur zijn we vertrokken, waarbij het eerste deel van de weg al bekend was omdat je langs de Fox en Frans Jozef gletsjers komt. Het was lekker weer en we konden goed opschieten. Na de Frans Jozef volgt de weg de Buller River, waar ook verschillende andere rivieren in uitmonden. De Buller River begint bij Lake Rotoiti bij het plaatsje St. Arnaud. Het eerste stuk is vooral bosgebied en daarna zijn er ook stukken met vooral veeteelt. Op het eind zien we de eerste wijngaarden die waarschijnlijk overgaan in de bekende wijnstreek in de Wairau valley. Hier komen vooral mooie witte wijnen vandaan, zoals de savignon blanc, chardonnay en de pinot gris. We hebben onderweg weer koffie gepakt en een paar keer gestopt voor een foto. De B&B waar we naar toe gaan, heet Redvale Ridge en zitten aan de gelijknamige straat Redvale Road. Het is een nieuwe ontwikkeling buiten Richmond boven op een heuvel die uitkijkt op een stuk zee wat omgeven is door land, en maar twee nauwe doorgangen kent. Het heet de Waimea Iniet. Dus een prachtig uitzicht vanuit onze kamer. De eigenaren zijn Fraser en Barbara. We werden hartelijk ontvangen en nadat we onze spullen hadden uitgepakt zijn we in de ontbijtruimte  bijgesproken over de regels, welk type ontbijt we willen en of hun een  restaurant moesten vastleggen. Na wat opties te hebben gehoord kozen we voor Jellyfish dit stond goed aangeschreven en had lekker eten volgens Fraser. Om 06.45 uur afgesproken en het restaurant ligt in het gebied waarop we uitkeken t.w. Mapua  Wharf. Nu alles geregeld was hebben we lekker buiten voor onze kamer gezeten en wat berichten op de verschillende social media bekeken en beantwoordt. Aan het begin van de avond zijn we vertrokken en de locatie was heel erg mooi, op de hoek van het haventje en in een oud haven gebouw zat het restaurant. Het hele “oude” haven gebied was omgebouwd tot uitgaans gebied met Restaurants, Pub’s, boetiekjes en galerieën. We hebben binnen gezeten met uitzicht op het water. Gezellig met z’n tweetjes uit eten voelde toch als jarig zijn. Uiteindelijk hebben we een starter genomen die we konden delen, het heette een Jellyfish Board met allerle gerechtjes om te proeven. Dit was een goede keuze want er zaten hele lekkere dingen bij. Het hoofdgerecht was de zalm voor Fenny en de eend voor mij. Twee mooie gerechten en heel smaakvol. We hebben  tot slot ook nog een dessert gedeeld omdat het wel veel leek voor een persoon.  Het heette een Affacato wat vanille-ijs met chocolade was en daarover heen moest warme koffie en om te dopen kreeg je er noten koekjes bij. Al met al  een hele geslaagde avond. We hebben na het eten nog rondgelopen over de werf. Er waren vissers, zwemmers en mensen zoals ons die rondkeken. Het was een mooie afsluiter van deze reisdag. Morgen gaan we eerst naar het ziekenhuis om naar Fenny’s linker oor te laten kijken, die zit al twee weken dicht. Alle apotheek middelen al geprobeerd maar niets helpt. Dus morgen maar eens kijken bij de eerste hulppost van het ziekenhuis in Nelson. Alle andere normale medical care centers zijn dicht vanwege het feit dat morgen blijkbaar nog nationale vrije dag is en iedereen vrij is. Fraser geeft wel aan dat het druk zal zijn, maar goed we willen nu duidelijkheid. Daarna kunnen we nog het stadje zelf bekijken en naar Havlock rijden. De enige domper die we kregen was dat het morgen waarschijnlijk zou regenen. Eerst maar slapen, tot morgen.