Verblijf in Russell

Zaterdag 20 januari t/m maandag 22 januari, 2018

Ik voeg voor het eerst een aantal dagen samen, omdat we op een locatie zitten waar we tot rust willen komen en niet meer grote afstanden willen rijden voor activiteiten of bezienswaardigheden. Het is tot nu toe een hele mooie en bijzondere reis geweest en we hebben veel mensen ontmoet en een goed beeld van NZ gekregen. Ik had nog een vraag openstaan over hoeveel kilometer we in het Zuidereiland hebben gereden. Het zijn 4512 km geworden met een verbruik van onze RAV van 1:13. Gelukkig is de euro 91 hier maar € 1,40 per ltr. Ik weet nog niet hoeveel kilometer er voor het Noordereiland bijkomen, maar dat komt terug in de afsluitende blog. We hebben heerlijk zonder wekker in het Cottage kunnen slapen, maar mijn biologische wekker gaat altijd wel af en na het douchen blijkt het prima weer te zijn. Nog geen strak blauwe lucht maar dat komt misschien nog wel de rest van de dag. Met een kop koffie ga ik lekker buiten zitten en lees de telegraaf op de IPad en daarna het blog nog wat bijgewerkt. Fenny zal zo ook wel wakker worden. Het is vandaag een bijzondere dag want m’n vader is jarig en wordt 89 jaar. Hij is nog steeds goed van geest en woont alleen en nog helemaal zelfstandig, maar het lichaam begint hier en daar te kraken. We gaan hem vanavond even bellen want dan is hij net wakker en kunnen we hem als eerste feliciteren. 🎉 Fenny komt ook naar buiten met een bak koffie en we besluiten lekker buiten te ontbijten. Het uitzicht over de baai is prachtig, met allerlei verschillende boten die voorbij komen. We hebben niets gepland voor vandaag, alleen de laatste was voor de thuiswedstrijd. We dekken de tafel en maken samen ontbijt. We hebben muesli, yoghurt en fruit en we hebben ook kaas en ham. Na alle gekookte eieren door andere moeten we nu proberen om zelf halfzachte eieren te koken op een inductie kookplaat. Het resultaat is gelukkig goed! Het wordt buiten al warm, dus de parasol uit voorzorg maar alvast opgezet en gaan ons insmeren met zonnecrème. Ik puzzel wat en ga m’n zwembroek aan trekken. Aan het begin van de middag pakken we de ligstoelen erbij. We liggen een tijdje in de zon, maar dat houden we niet lang vol, althans niet met het hoofd. Dus even wat schuiven en dan liggen we beide met het hoofd in de schaduw van de parasol. We eten ‘s middags nog wat toast met tonijn en hebben zo een lekkere rustige dag. Ik ga even verkennen hoe we op het strand komen en neem de camera mee. Als je achteruit bij onze Cottage loopt dan begint achter in de hoek volgens Fenny het pad. Hier begint inderdaad een pad en kom dan langs een andere bewoonde Cottage uiteindelijk op een grasveld bij het strand. Links is openbaar terrein en kun je met de auto komen. Rechts zijn er privé stranden, ik hoor later van Richard dat zij de grond bezitten tot 30 mtr in het water, heel bijzonder. Later vind ik de kajaks die bij het Cottage horen en ook de kleine roeiboot. De buren hebben een groot wit strandhuis gebouwd, terwijl Babs en Richard een klein opslag huisje hebben gebouwd voor wat spullen in op te slaan. Ik zie nu ook de trap die naar boven leidt en als deze opga staat Fenny op het terras naar beneden te kijken. De trap komt bij ons terras uit en is een veilige en snelle verbinding met het strand. Beter dan het pad door de tuin. Aan het begin van de avond gaat Fenny met avondeten beginnen en slaat het weer een beetje om, we dekken wel buiten, maar het begint al te druppen. Uiteindelijk verkassen we naar binnen en motregent het de hele avond. Hopelijk is het morgen weer voorbij. Om 20.30 uur gebeld met m’n vader maar hij neemt niet op, waarschijnlijk staat hij in de douche. We proberen het om 2100 uur nog eens en krijgen hem te pakken. Hij stond zich wel te scheren, dus hij praat met een gezicht vol scheerschuim met me. Ik feliciteer hem van ons beiden en hoor dat het gebruikelijke clubje weer komt vanmiddag. Van Pa z’n kant zij alleen Klaas en Lenie nog de enige over van de 11 broers en zussen. En alle partners zijn inmiddels ook overleden. Van Ma z’n kant zijn van de 9 broers en zussen alleen Willy nog over met haar man Ton. Het buurtje komt op een ander moment verteld hij. Hij is blij als we vrijdag weer gezond thuis zijn. Na een tijdje gekletst te hebben zegt hij ik ga nu verder met scheren, groeten aan Fenny en tot gauw. Hij heeft ons de hele tijd gevolgd op de grote kaart van NZ en we updaten hem via whatsapp en bellen als het kan. We drinken nog wat en duiken dan ons bedje in. Goodnight.

Zondag 21/1, 

Het regent als we wakker worden en het ziet er naar uit dat dit wel de hele ochtend kan duren. We rommelen allebei wat aan deze ochtend en besluiten om vanmiddag nog even de laatste boodschappen te doen en even rond te kijken in Russell. Fenny had op internet gekeken en er moet ook een countdown zijn in het Russell. Dus we besluiten om te kijken of we hem kunnen vinden. We rijden voorzichtig de afrit omhoog en komen Richard tegen, hij verteld dat hij een  boot aan het bouwen is. Het weer blijft volgens hem wisselvallig en de luchtvochtigheid is hoog doordat de temperatuur wel hoog is. We rijden naar Russel wat zo’n 6 km rijden is, maar vinden daar geen countdown en we rijden weer door tot aan Tapeka beach. Ik voer countdown supermarkt in op Google maps en hij geeft aan dat er een aanwezig is aan de overkant van de baai in Paihia. We kunnen hier heen met de personen veerboot die uit het haventje van Russell vertrekt of terug via de auto veerboot maar dat is 40 min. rijden. We gaan toch even bij het haventje kijken en zien daar ook een supermarkt, maar die is echt voor de boten die in de haven aanleggen en kleine boodschappen nodig hebben. We kunnen er niet slagen voor ons lijstje. Het is een leuk haventje met een aantal restaurants en terrassen en er zijn best veel mensen op de been ondanks dat het motregent. Russell heette oorspronkelijk Kororareka en was een Walvisstation. Het was een wetteloos stadje en kreeg de bijnaam hellegat. In 1844 werd en door de Britten orde op zaken gesteld en werd het plaatsje herbenoemd naar Russell ter ere van de toenmalige secretaris van de Britse kolonie. Er is een museum wat veel informatie heeft over kapitein Cook, hier is ook een model van het schip de Endeavour. Verder heeft Russell het oudste kerkje van NZ namelijk de Christ Church uit 1836, waarvan een van de stichters Charles Darwin was, die NZ in 1835 bezocht. We besluiten weer naar onze eerste 4x four supermarkt te gaan aan de hoofdstraat. Als we klaar zijn rijden we naar huis want het regent nog steeds. Als we thuiskomen zie ik dat Richard aan z’n boot werkt en loop naar hem toe. Fenny brengt de boodschappen naar beneden en komt de sleutel halen. Richard verteld  enthousiast  over z’n project. Hij werk aan een oude Amerikaanse vis kruiser, waar er nog maar 10 van zijn op de hele wereld en gebouwd is in 1959. Hij heeft hem gevonden in Amerika en gekocht toen hij nog in Canada werkte. Richard was met 22 jaar vertrokken naar Canada en is gaan handelen in werktuigen voor sneeuwverwerking op skipistes. Hij heeft 25 jaar buiten NZ gewerkt en de laatste jaren in Europa waar hij ook Babs is tegengekomen. Babs komt oorspronkelijk uit Noord Duitsland. Ze zijn eind jaren negentig terug gekeerd naar NZ en hebben toen de woning en het Cottage gekocht van degene die het gebouwd heeft. De boot heeft mooie lijnen en er ligt een motor in die 200 PK levert, wat goed is voor een snelheid van 35 km per uur en dat is best snel voor zo’n zware boot zegt Richard. Hij hoopt het project volgend jaar af te hebben en hij wordt af en toe geholpen door een oud marine officier. Tussendoor heeft hij z’n eigen zeilboot gebouwd van 9 mtr. die ze met z’n tweeën kunnen zeilen. Het is een bijzondere man en ook weer zo relaxed en met een mooie passie voor boten. We lopen nog  even naar hun eigen huis met ook een mooie veranda. Maar hij is zelf helemaal weg van de Cottage waar wij in zitten, hij kan daar uren zitten en naar de bewegingen in de baai kijken. We lopen door de tuin maar door de hoge luchtvochtigheid worden we aangevallen door muggen. Z’n telefoon gaat en ik ga terug naar Fenny. We drinken wat samen en het is een beetje het weerhuisje, droog naar buiten, druppelt naar binnen. Fenny gaat weer kokkerellen en we starten met eten buiten, maar moeten toch naar binnen vanwege de regen. De temperatuur is nog goed, dus de deur naar het terras kan open blijven. ‘s Avonds is Fenny met haar dagboek bezig  en ik los wat puzzels op die ik meegenomen heb uit de zaterdag bijlage van de krant. We hopen dat we morgen goed weer hebben. Goodnight.

 Maandag 22/1

‘s morgen worden wakker en zien een grote grijze deken en het regent behoorlijk hard. Ik kijk op METservice, de meteorologische buien rader van NZ. Hij geeft zware regen aan voor de hele dag. We kunnen zelfs niet even wandelen zonder kletsnat te worden en we willen ook niet alles meer vies hebben zo vlak voor ons vertrek. Dus het wordt een lees/puzzeldag en werken aan het blog en dagboek. We rommelen de hele dag wat aan en kijken nog even de gegevens  na van ons laatste overnachtings plek in Matakana en wat de reistijd is vanaf Russell, dit blijkt 3 uur te zijn. We slapen hier twee nachten en rijden donderdag morgen naar Auckland AirPort. We pakken ook  onze koffers alvast een beetje in en leggen de kleren voor de vliegreis bovenop. Morgen kan ik online de beide vluchten inchecken. Onze echte vliegtijd wordt 24 uur (11,5 uur Auckland / Hongkong  en 12,5 Hongkong / Amsterdam) en met nog 3 uur transfertijd in Hongkong. Na ons middagwijntje gaan we weer samen koken voor het avondeten en dan is de dag weer snel voorbij. Geen bijzondere dag wel een echte rustdag. Goodnight.