Glaciers Day - Gletsjers dag

28 december 2017 - Bruce Bay, Nieuw-Zeeland

 Donderdag 28 december,

We hebben lekker geslapen op ons nieuwe adres en gaan ‘s morgens voor het eerst naar het ontbijt hier in de B&B Mahitahi, wat betekent wij doen het samen. Als we boven komen zijn we verrast als John ons opwacht en ons voorziet van thee. We kunnen ook hier weer starten met muesli, fruit en yoghurt. John vraagt wat we voor warms als ontbijt willen hebben. Dus het wordt weer scrambled eggs en een zacht gekookt ei voor Fenny. Even laten schuiven de gasten van de Cottage aan. Het is  een gezin wat oorspronkelijk uit Maleisië komt, maar nu woont  en werkt in Perth Australië. We hebben kennis gemaakt en de namen gehoord  maar alleen de naam van de man is blijven hangen, hij heette Larry. Tijdens het eten vertelde hij voor Akzo Nobel te hebben gewerkt. Zij waren op vakantie in NZ en waren nu twee weken onderweg en vlogen 30/12 terug. Vandaag bezoeken zij ook de gletsjer Fox en misschien de Frans Jozef. Na het ontbijt gaan we de rugzak inpakken voor vandaag en nemen we ondanks het mooie weer de jassen mee. Natuurlijk ook water en wat te eten, maar dat ligt al standaard in de auto. De gletsjer Fox ligt op 40 minuten rijden en de Frans Jozef ongeveer op een uur. Jacqui had aangegeven op een kaartje waar e.e.a zat. We gingen op pad en reden eerst een stukje langs de kust en toen draaide weg richting de bergen. We hadden weer de nodige one way brdiges en voordat we een lange brug kregen zagen we bij het wachten een bord met Southern viewpoint van de Fox. Dus even een stukje achteruit en het steenslag pad op gereden. Er konden net twee auto’s elkaar passeren, maar voor de rest ging het prima. Bij het eerste viewpoint stonden al drie auto’s en er was geen plek voor meer, dus doorgereden naar het volgend viewpoint. Daar was een grotere P dus konden we parkeren en bleken we een stukje door het bos te moeten lopen om bij het  viewpoint te komen. Dit was een plateau in het bos waar het struikgewas was weggehaald om de gletsjer te kunnen fotograferen. Er stond een gezin met kinderen en dat vonden wij best eng, want aan de rand van het plateau was geen beveiliging. We hebben onze foto’s geschoten en zijn terug gelopen. Vervolgens teruggereden en toen het eerste punt meegenomen omdat er nu ruimte was en toen weer terug naar de weg. Nadat we de brug over waren stond er vrij snel een bord met daarop aangegeven dat je rechtsaf moest voor de gletsjer. Na korte rit over steenslag kwamen we bij een behoorlijk volle parkeerplaats aan en gelukkig  vonden we nog een plekje op het eind, maar wel dicht bij het start punt. Hier start de wandeling om de Fox gletsjer dichterbij te bekijken. Het was warm dus we hebben de jassen maar in de rugzak gelaten en water meegenomen, want het was vice versa 1,5 uur lopen. De eerste wandel meters loop je door de bedding van de rivier die op dit moment van het jaar erg smal is. Vervolgens gaat het via de zijkant van de berg langzaaam omhoog en zien we in de verte een pad wat behoorlijk stijl omhoog gaat. Inmiddels zijn we wat gewend en lopen we in ons eigen tempo richting de klim. Onderweg een paar foto’s genomen. Utiendelijk aan de klim begonnen die steil en best lastig was, halverwege even gerust en wat gedronken want door de warmte en inspanning stond het zweet al op ons voorhoofd. Net toen we weer wilde starten horen we hard gedonder en  knallen van steen op steen. Bleek dat de rotswand aan de andere kant van de rivier over de totale hoogte voor een deel was ingestort. Vanaf onze helling konden we dit mooi zien en foto’s maken. Een grote wolk stof trok de rivier vallei in. Ja, dan denk je, maar goed dat het aan die kant was en niet hier. Het laatste stuk is het meest steile stuk, dus de kuiten die protesteerde een beetje maar het ging goed en we kwamen op het viewpoint aan. Dat valt eigenlijk een beetje tegen, want je bent nog best ver van de  gletsjer af. Maar je ziet de hoogte van de ijswand en dat hij behoorlijk klein is vergeleken met een foto uit 2008. Ook hier de gevolgen van opwarming. Wel zien we helicopters landen die mensen afzetten op de gletsjer, dan even blijven staan en weer  wegvliegen. Later hoorde we van Larry dat de verblijftijd op de gletsjer amper 5 minuten was. We hebben foto’s genomen en wat gerust en zijn toen aan de terugweg begonnen. Ook terug op een steile helling is best lastig en een aanslag op de knieën. Beneden weer aangekomen lopen we  terug naar de auto en besluiten we in het dorp bij het Cafe wat te eten en te drinken, het is inmiddels al 13.30uur. Hierna gaan we op aanraden van Jacqui naar Lake Mathieson voor de weerspiegeling van de bergen in dit meer. We hebben koffie en een tosti gegeten, die niet zo lekker was als de laatse keer. Ook onze sanitaire stop maar gemaakt en toen vertrokken naar Lake Matheson. Het is vijf minuten rijden en dan kom je bij een mooi cafe uit, waar vandaan de wandeling rondom het meer start. We besluiten om later te beslissen  of we de totale ronde lopen. We komen langs een grote schilderij lijst met daarin aangegeven de bergen die je ziet als je er doorheen kijkt, we hebben hier een foto genomen. Helaas was de top van Mount.Cook in de wolken. De wandeling gaat door het bos en heeft verschillende viewpoints. Bij de eerste bleek al dat er teveel  wind stond en het water van het meer gerimpeld was. We besluiten te lopen tot  halverwege het punt wat genoemd  wordt view of views. Hier een paar foto’s genomen, maar omdat er geen weerspiegeling is, wordt het weer een gewoon meer. We lopen terug en besluiten nog wat te drinken bij het Cafe om daarna naar de Frans Jozef  gletsjer te rijden. Het is misschien 30 minuten rijden, maar wel met heel veel haarspeldbochten, dus je bent toch wat langer onderweg. Hier moet je meteen na een brug linksaf en kom je direct op een grote parkeerplaats waar de diverse wandelingen, starten. We besluiten alleen te lopen tot aan het eerst viewpoint en niet de hele weg  weer omhoog te lopen, het is namenlijk ook al 16.00 uur. Dit eerste stuk loopt ook omhoog maar niet zo steil als bij de Fox. Na 20 minuten wandelen kom je een mooi viewpoint, maar de gletsjer is nog best hier vandaan. Met de tele stand op de camera van Fabienne kom je een heel eind.😎  Daarna zijn we rustig teruggelopen naar de auto en teruggereden, we hebben alleen nog een foto onderweg geschoten. Toen we  weer aangekomen waren hebben we ons even gemeld. Natuurlijk de vraag how was your day en daarom  even kort onze ervaringen gedeeld met met Jacqui. Daarna hebben we hetzelfde ritueel als gisteren, douchen, borrelen met een toastje en nu kregen we een twee soorten  heerlijke amuses van zalm.  Vanavond stond er vis op het menu en Jacqui was weer druk in de weer in de keuken en dronk een glas wijn met ons mee. Even later schoven Kelly en Lu ook weer aan en werd besproken hoe de dag was geweest. Kelly was wezen vissen bij de riviermonding en had vis gevangen. John had z’n schoorsteen geveegd en wat gerommeld bij het huis. Hij is nog bezig met een carport voor de caravan, maar veel haast heeft hij niet. Het eten was wederom heerlijk en was er ook weer een dessert, dit keer een pavlova taart, aangvuld met een bolletje van eigen gemaakte aardbeienijs. Dit keer maar een klein stukje pavlova genomen anders komt het niet goed met m’n suikerspiegel. We hebben nog even nageborreld met wijn en koffie en toen maar ons bed opgezocht. We moesten van Jacqui wel even afscheid nemen van John, Kelly en Lu want zij gaan morgen op zee vissen en zullen vroeg weg zijn. Het was een hartelijk afscheid van een bijzonder stel mensen. Nog even kort gewerkt aan het blog, maar het lampje ging uit en allebei als een blok geslapen tot de volgende morgen. Nu was het Jacqui die ons ontbijt verzorgde en weer iets extra had gemaakt, de resten van het eten gisteravond waren verwerkt in een quiche taart met ei. We hebben ons beperkt tot het normale ontbijt, anders groeien we dicht. De taart vond wel aftrek bij de  Maleisische gasten, die vandaag op weg gingen naar Greymouth om de trein door het regenwoud te nemen naar Christcurch. Wij moeten dezelfde kant op en hebben de langste reistijd van onze vakantie voor vandaag gepland staan. Wij gaan naar Cape Foulwind volgens Google maps zo’n 4,5 uur rijden met de dingen die we onderweg nog willen zien zal dit wel tegen de 7 uur worden. Jacqui geeft ook nog wat tips voor bezienswaaardigheden onderweg. Na het inpakken hebben we een warm afscheid met Jacqui. Om 10.15 uur rijden we weg bij Mahitahi, wat prima weergeeft hoe  Jacqui en John de B&B runnen. Helemaal top was het!!!

Foto’s