Op weg naar Dunedin

Zaterdag 16 december,

Vandaag pakken we weer in en gaat de reis naar onze volgende halte Dunedin. Op de kaart nummer 10 voor de trouwe volgers met kaart. We hebben een mooie tijd gehad aan Lake Tekapo en ook in de B&B  Three  Rivers Lodge. We zullen Joanne nog wel gaan missen, de gezelligheid van het  maken van ons ontbijt en tegelijk even kletsen over van alles en de tips die ze heeft gegeven om het bezoek aan Tekapo tot een succes te maken. Toen we vanmorgen gingen ontbijten, was er nog een Nederlands stel aan de ontbijttafel. Ze waren onderweg vanaf 14 december en bleken maar vier weken te hebben, dus ze waren een beetje jaloers op het rustige schema wat wij hebben. Ze bleven 2 nachten en reisde dan door naar het fjorden gebied aan de westkust. Hadden al veel gereisd zoals, Amerika, Canada en ook veel in Europa. Ze waren ook heel enthousiast over NZ en de vriendelijke en behulpzame mensen. Ze vonden het jammer dat het weer nog niet stabiel was, ook hun hadden alleen zomer kleren mee, dus af en toe is het schipperen. Na het ontbijt zijn we begonnen met inpakken van de koffers en vervolgens de auto. We hebben nog wat foto’s gemaakt van onze B&B die we in een eerder verhaal hebben beschreven en een foto met het uitzicht op Lake Tekapo. Vervolgens afscheid genomen van Joanne en toen op pad, eerst even getankt in het dorp, want je weet hier nooit wanneer je weer een tankstation tegen komt. Vervolgens besloten om niet de zuidelijke route te nemen, maar het advies van Joanne te volgen door eerst de de SH 8 naar het westen richting Timaru te nemen om vervolgens bij Cave een stuk af te snijden richting golfclub  st Andrews die vlakbij de state Highway 1 ligt naar het zuiden. Deze route was inderdaad erg mooi met wisselende landschappen, zoals landbouw die afgewisseld werd, met grootschalige veeteelt van schapen of koeien. Bedrijven in de middle of nowhere met de buren op 10 - 30 km. Op de weg vanaf Tekapo wordt het landschap vooral gedomineerd door de overgang van de  NZ Alpen naar het middelgebergte met de  begroeiing van beemdgras en bomen en dit levert mooie kleurschakeringen op. Als je niet oppas sta je heel vaak stil om een foto te maken en krijg je veel van hetzelfde. Toen we op SH1 waren beland zijn we op zoek gegaan naar een café om een bak  koffie te scoren, nu dat bleek niet mee te vallen. Pas in Oamaru lukte dit, bij een in groene kleuren uitgedost café annex snackbar. Koffie takeaway genomen zodat we verder konden reizen. Het was inmiddels ook behoorlijk zonnig geworden en warm, wat goed uitkomt voor onze geplande tussenstop in Moeraki zo’n 80 km aan de kust boven Dunedin. Hier bevindt zich een van de legendes van de Maori, namenlijk de “boulders”. In het Nederlands “ballen” met een omtrek van soms wel 4 meter. Ze liggen op het strand verspreid over een afstand van 50 mtr. Hoe ze daar komen en wat ze precies zijn is nog steeds een raadsel. De wetenschap geeft aan, dat ze ca. 60 miljoen jaar geleden op de bodem van de zee lagen en door opeenhoping van kalkzout zijn ontstaan en er uiteindelijk een harde kern overbleef. Deze ballen liggen in het tij van de zee, en komen daardoor steeds meer los te liggen. In het fotoalbum op reis naar Dunedin kun je ze bekijken met ook andere foto’s van dze reisdag.  Na deze tussenstop zijn we doorgereden naar onze B&B Edgely in Dunedin, deze ligt net buiten het centrum in Anderson Bay. Het is een van de oudste huizen van Dunedin op een rustige locatie en gesitueerd op een heuvel. Men heeft daardoor een fantastisch uitzicht vanuit de kamers op de 1e verdieping. Weer een fantastische mooie kamer in Old Englisch stijl ingericht. De gastheer Jason ontving ons en vertelde dat z’n vrouw Tracy er nog niet was vanwege haar werk. Hij was erg behulpzaam en gaf aan dat als we wat wilde eten hij wel iets kon reserveren, ondanks dat het zaterdag avond was en mooi weer. In Tekapo bleek het advies van Joanne  voor een restaurant uiteindelijk ook goed uit te pakken. Dus gekozen voor het advies en naar het restaurant Salt gegaan. Het bleek een pub met food te zijn, met de slogan waar het met elkaar drinken, overgaat in het met elkaar eten. Deze variant van een Pub/Food kom je hier veel tegen. Het was goed te merken dat het zaterdag avond was, we konden pas om 20.15 uur terecht en nog was de Pub en het Food gedeelte stampvol. We zaten een beetje in het overgangsgebied en zagen inderdaad mensen overgaan van de Pub naar eten. Sommige waren wel aan eten toe, want ze stonden niet helemaal stevig meer op hun benen. Super relax allemaal, met leuk en geïnteresseerd personeel, nemen de  tijd voor je om je verhaal te horen. Standaard openingszin is hier, how was your day. Eten was erg goed. Daarna nog even naar de Baai gelopen, Dunedin is een voor NZ een grote stad. We gaan deze morgen maar eens verkennen.