Aankomst in Nieuw Zeeland

Vandaag dan eindelijk aangekomen in Nieuw Zeeland na weer een vlucht van 11 uur. Het tijdverschil is nu precies 12 uur met Nederland. Alleen eerder, dus we moeten  goed opletten om niet iedereen wakker te bellen of te appen. De vlucht vanaf Hongkong was zwaarder qua zit, dan die vanuit Amsterdam, maar daarover zo. Hongkong heeft een grote luchthaven, dus op tijd vertrokken, het vliegtuig vertrok om 21.00 uur. Even vooraf snel wat gegeten bij de Mac, met de noedels etc waren we wel klaar. Deze Mac was in ieder geval te klein voor het aantal eters die ze aantrokken, dus maar weer eens in een Efteling rij gestaan voor een Mc chicken. Bij de Gate aangekomen was het nog niet zo druk en uiteindelijk bleek het vliegtuig half vol te zijn, dus wat schuiven en onze buurman ging naar een vrije stoel, dus hadden we de rij van 3 stoelen voor ons zelf. Geeft wat meer comfort als je geen rekening hoeft te houden met naar de WC gaan. Rustig een filmpje uitgezocht, bleek dat we om 22.30 uur nog een warme  maaltijd te kregen, dus toch maar weer gekozen voor de cicken met rijst. 😄 Alleen  allebei niet zoveel meer van gegeten en het ijs ook maar overgeslagen. Zoals eerder aangegeven lijkt het lekker ‘s avonds vliegen en dan een nachtje slapen en je bent er. Nou dat viel tegen met een aantal buren om je heen die verkouden zijn en hun neus snuiten of ze alleen op de wereld zijn. Verder hadden we een aantal kinderen aan boord die inmiddels ook elke tijd kwijt waren van wanneer ze moesten gaan slapen, WC gangers  en nog wat Turbulentie stukken onderweg. Conclusie je hebt “haze” slaapjes en kom je toch nog enigszins gebroken met een stijve rug en benen uit het vliegtuig. Het bleek bij aankomst wel prachtig weer te zijn in Christchurch met 27 grd. In het vliegtuig het beroemde formuliertje al ingevuld wat je allemaal niet mocht invoeren en vervolgens was het of je zelf meespeelde in de “Border Police”. 1e loket briefje en papieren doornemen, wat kom je doen en voor hoelang en waar verblijf je. Aardige doaunier en stempel  in je paspoort en op briefje gekregen. Bij het 2e loket wordt je weer in een rij geplaatst en wordt je onderweg besnuffeld door een hond die alles wat verkeerd is ruikt. Vervolgens worden dezelfde vragen wat dieper doorgenomen en moesten we terug omdat ik nog geen goedkeuring had op m’n medicijnen, terwijl we dit wel hadden besproken, excuses en een groen vinkje verder, konden we naar loket vier waar alles door de X-ray ging, koffers, tassen, fototoestel etc. Ook hier geen problemen, dus wandelen we rustig naar de uitgang maar daar kwam onze drugshond eweer aan, Fenny geen probleem, maar de hond bleef om mij heen draaien, kreeg nog een standje dat ik de hond niet mocht aanhalen 😥 vervolgens moest ik m’n rugtas af doen en werd de hond blijer omdat ze wat gevonden had.  Bleek de geur van de appels uit Hongkong die we voor de douane hadden weggegooid nog in m’n rugtas te zitten. hond beloond met een snoepje en konden wij eindelijk de auto gaan ophalen. Christchurch is een rustige luchthaven zonder kektiek, dus geen rij meer bij de Europcar balie. NZ dollars gepind en op weg naar de auto, we kregen buiten best een klap van de warmte. Toch maar even met de Kerstboom op de foto gegaan en toen de auto opgepikt voor onze 1e etappe, daarover gaat onze volgende blog.